تأثیر روغن زیتون بر آسیب های ناشی از ایسکمی مغزی و خونرسانی مجدّد به مغز، در شروع القای ایسکمی در موش صحرایی

زمینه و هدف: سکته مغزی، به عنوان سوّمین علّت مرگ و مهمترین عامل ناتوانی در دنیا به شمار می رود. مطالعات اخیر نشان داده اند که روغن زیتون، دارای اثرات آنتی اکسیدانی قوی در زمان ایسکمی مغزی است. مطالعه حاضر، با هدف بررسی محافظت عصبی احتمالی روغن زیتون بر ضایعه مغزی و اختلالات عصبی در مدل ایسکمی موضعی گذرا در موش صحرایی انجام شد. روش تحقیق: در این مطالعه تجربی، از 30 سر موش صحرایی بالغ نر نژاد ویستار، در محدوده وزنی 270 تا 320 گرم استفاده شد. موش ها، در سه گروه (هر گروه 10 سر) شامل: گروه شاهد، گروه کنترل ایسکمی و گروه ایسکمی تیمارشده قرار گرفتند و آزمایش بر روی آنها انجام شد. ایسکمی مغزی، با 80 دقیقه انسداد شریان میانی مغز (mcao) و 24ساعت خونرسانی مجدّد انجام گردید. روغن زیتون با دوز یک میلی لیتر بر کیلوگرم، به صورت داخل صفاقی، در شروع ایسکمی تزریق شد. ارزیابی اختلالات عصبی-حرکتی (nds) و حجم ضایعه (رنگ آمیزی ttc) و مطالعات بافت شناسی، 24 ساعت پس از mcao انجام گرفت. یافته ها: روغن زیتون، به طور معنی داری توانست حجم ضایعه را در قشر و جسم مخططبه ترتیب: 65% و 52% کاهش دهد؛ همچنین این روغن توانست اختلالات عصبی-حرکتی را در موش های ایسکمی شده، از 1/0±4/3 به 2/0±5/2 در گروه تیمارشده کاهش دهد. در بررسی های بافت شناسی، روغن زیتون، تعداد نورون های ائوزینوفیلیک و آسیب دیده نواحی ایسکمی را کاهش داد (001/0p<). نتیجه گیری: یافته های این مطالعه نشان داد که روغن زیتون، به طور مؤثّری آسیب های ایسکمی/خونرسانی مجدّد را کاهش داده و اختلالات عصبی-حرکتی را بهبود می بخشد؛ همچنین روغن زیتون به عنوان عامل محافظت کننده عصبی، قادر است از تخریب نورونی در ایسکمی مغزی موضعی گذرا و مرحله اولیه خونرسانی مجدّد جلوگیری نماید.